انتخاب روغن موتور ایرانی و خارجی براساس قیمت

روغن‌موتور در دنیای خودرو یک قطعه به ‌حساب می‌آید چراکه برای آن Part Number نیز تعریف می‌شود. انتخاب روغن‌موتور مناسب تابعی از مجموعه فاکتورهای علمی و مهندسی است.

برای این سیال الزاماً قیمت بالاتر به معنی بهتر بودن نیست. به عبارت ساده‌تر، روغن‌موتور خارجی نمی‌تواند بهانه‌ای برای انتخاب آن بعنوان بهترین روغن موتور باشد. یا از طرف دیگر، روغن موتور ایرانی بدلیل قیمت ارزان‌ترش (نسبت به برخی روغن‌های خارجی) الزاما روغن موتور بدی نیست و چه بسا، بهتر هم باشد. پس معیار قیمت روغن موتور را برای انتخاب بهترین روغن موتور ایرانی و خارجی، کنار بگذارید چراکه روش‌های علمی دیگری برای خرید بهترین روغن موتور وجود دارد.

روغن‌موتور مناسب را باید با توجه به استانداردهای دقیقی انتخاب کرد. بسیاری از مصرف‌کنندگان با بی‌توجهی به این موضوع منجر به بروز آسیب‌های جبران‌ناپذیری به موتور خودرویشان می‌شوند که اغلب نیز از ریشه وقوع آن بی‌خبر هستند. در این مطلب قصد داریم نگاهی جامع و ساده به مبحث «روغن‌موتور خوب» بیندازیم و ببینیم که چگونه می‌توان بهترین روغن موتور را خریداری کرد.

انتخاب روغن موتور ایرانی و خارجی براساس API

واژه API اشاره به عبارت American Petroleum Institute (موسسه نفت آمریکا) دارد. این مرکز به‌عنوان شاخصی معتبر برای استانداردسازی برخی از فرآورده‌های پتروشیمی که در این مطلب به زیرشاخه روغن‌موتور اشاره دارد، شناخته می‌شود.

درواقع API یک طبقه‌بندی رایج را برای تفکیک سطوح مختلف روغن‌موتور لحاظ می‌کند. البته بد نیست بدانید که استاندارد API در برخی از کشورها مانند ایران رواج دارد. چراکه در سایر نقاط از معیارهایی مانند ACEA (انجمن سازندگان خودرو اروپا)، JASO (سازمان استاندارد خودرو ژاپن)، ILSAC (سازمان بین‌المللی استاندارد و کمیته تأیید کیفیت) و MIL-L (روغن‌موتور و روانکارهای مربوط به کاربردهای نظامی) نیز استفاده می‌شود.

انجمن مهندسی خودرو  Society of Automotive Engineers استاندارد SAE را برای غلظت روغن موتور وضع نموده است که روغن موتور براساس استاندارد SAE در دو دسته کلی مونو گرید و مالتی گرید طبقه بندی نموده است.

قالب استاندارد SAE برای گرانروی روغن موتور به صورت xx W yy می باشد که در این قالب yy  برای روغن موتور مضربی از 10 بوده و بین 20 تا 60 می باشد و  xx نیز مضربی از 5 و مابین 0 تا 20 می باشد.به طور کلی در این استاندارد عدد صفر نشان دهنده کمترین میزان گرانروی بوده و برای روغن موتوری می باشد که به راحتی جریان می یابد و برعکس عدد 60 بیانگر روغن موتور با بالاترین گرانروی که به سختی جریان می یابد.

در این استاندارد حرف W از کلمه Winter زمستان بوده و xx یا عدد قبل از W نشان دهنده میزان گرانروی روغن موتور در فصل سرما می باشد و عدد yy یا عدد بعد از W میزان گرانروی روغن موتور در دمای کارکرد موتور می باشد.

در دفترچه خودرو دنا و سمند اعلام گردیده است استفاده از کلیه روغن موتورهای SAE 20W50 در موتورهای EF7 مجاز نبوده و مورد تأیید نمی باشند و گرانروی مناسب برای خودرو دنا SAE 10W40  می باشد.

به عنوان مثال در دفترچه راهنمای مشتری یا همان دفترچه خودرو پژو 206 و پژو 206 صندوقدار و دنا که در سایت ایران خودرو موجود می باشد روغن موتور مناسب براساس استاندارد انجمن مهندسی خودرو SAE 10W40   برای خودروهای مذکور پیشنهاد گردیده است. بنابراین در این خودروها اگر به جای روغن موتور با گرانروی 10W40 که در فصل سرما حداقل گرانروی 10 می باشد از روغن موتور با گرانروی 20W50 که دارای گرانروی بیشتر و 20 در فصل زمستان می باشد استفاده نماید در زمان استارت خودرو و نیز فصل سرما روغن موتور سفت بوده و به سختی مابین قطعات موتور جریان می یابد وموتور با اصطکاک بیشتری کار نموده و روانکاری و سایر کارکردهای روغن موتور را با مشکل مواجه می نماید.همچنین روغن موتور با گرانروی 20W50  در فصل گرم یا بعد از کارکرد موتور روغن موتور با گرانروی 50 سفت تر از 10W40 بوده و غلظت بالای روغن موتور موجب کاهش روانکاری قطعات داخلی موتور می‌شود.

روغن موتور مالتی گرید Multi grade

براساس استاندارد SAE روغن موتورهای مالتی گرید با اضافه کردن مواد افزودنی مخصوص دارای دو شاخص گرانروی در فصل سرد و تابستان بوده و بصورت xx W yy  می باشد. می توان گفت تا شروع به جریان یافتن ماده افزودنی با شاخص 20W50 ،ماده افزودنی با 0W30  باسرعت جریان یافته و به ظرف جدید منتقل گردیده است.